Likha ni Carol Javier
ang pagluluksa ay walang bilang kung hanggang kailan
walang sukatan kung hanggang saan o kung anong paraan
hindi lamang ito sa dahilan na ako'y nawalan
pati na rin sa karapatang tawagin akong magulang
ito'y paglalakbay sa napakalungkot na daan
malubak at matinik ang aking daraanan
ang tumigil o umiwas, kung paano ay 'di ko alam
'pagkat ang sakit nasa dibdib wala sa talampakan
isang bagay sa buhay ang sumunod na nangyari
pilitin mang doon ibuhos ang lahat ng sisi
alam ko naman na ito'y mali sa aking sarili
at ako, sa akin ang malaking pagkakamali
galeng naman ni maam carol.
TumugonBurahintama ang mga tinuran sa tula. sa aking pananaw, walang mabilis na paraan para makalimutan ang pighati. wala ding pangyayari na makakabura nito. parang bangungot na pwedeng bumalik kahit kailan.
ang pagsisi sa iba o sa sarili, normal lang. kung ayon ang ikagagaan ng loob kahit unte lang.
Naalala ko tuloy dito yung libro ni Rita Avila yung 8 ways to comfort with Grace...
TumugonBurahinmaari nating malimutan ang sakit na ating naranasan pero ang taong nagparanas nito sa atin, hindi hindi mawawaglit sa ating isipan. kahit na gaano pa katagal, babalik at babalik din ito sa ating alaala
TumugonBurahinmagandang araw sayo sir
Galing. Parang kanta.
TumugonBurahinFickle Cattle
ficklecattle.blogspot.com
saaad......
TumugonBurahin