ANG TULA NA HINDI TAPOS

Nakatakip ang aking ilong at bibig
Habang nag-aabang mapundi ang aking malay
Habol hininga kitang pinagmasdan
At abot kamay kitang pinapangarap

 Masaya rin pala gumawa ng tula na hindi tapos.
Yung hindi alam kung ano ang kasunod na nangyari.

THE ARTIST

Lima o anim na taon na siguro ang nakalipas nang mabuo ang tula na ito. Ginamit ito ni IndayPaneks bilang piyesa sa kanilang takdang aralin noon. Simula nang mag-umpisa akong gumawa ng tula, ito ang una at tingin ko ay huli kong tula sa salitang Ingles. Nakakatawa lang basahin yung tugmaan ng mga salita, hindi ko maintindihan ang iba basta sinalpak na lang upang magkaroon ng tugmaan. Pero ang ideya naman sa tingin ko ay nariyan pa rin.

More of the silent and outspoken
His masterpiece serves as a token
That somebody ignored
But lot of pain had cured

Brush strokes and paints
But sometimes he made it in prints
Then great concept he live
With total happiness it give

He is not trying to be deep
He simply is, but somebody on him peep
His painting represents
What he is, but it costs not only cents

People call him weird
Maybe they are unwired
He always appear unusual
But never been fatal

DITO LANG SA AKING TABI, HINDI DOON

sa saliw ng namumungay
na ningning ng mga bituin
at marahang dampi
ng malambot na unan,
narito't nakahandusay
ang katawang hapo
sa maghapong paghahanap-buhay

nakapikit ang mga mata
ngunit gising ang diwa.
pilit nakikipagbuno
sa langitngit ng daluyong
ng maligalig na nakahapon.
iminulat ang mga mata
lumipad ang paningin
kasabay ng isipan
sa pook na hindi kinasanayan

doon naglipana ang mga pangarap

naroon ang kaligayahan

ngunit mas nanaig
ang kalungkutan, marahil
doon ako'y nag-iisa lang.
kasabay ng marahang dampi
ng hangin sa aking paanan,
ako'y naglakbay pabalik
sa katotohanan

hinawakan ang kamay
ng supling at kabiyak
narito lang sa aking tabi
nananahan ang ligayang
walang hangganan